Zegvelderie 2002

Zegveld heeft nu eens mooi weer; Zelfs spontane optredens op dorpsevenement

Met het lekkere temperatuurtje en de zon aan de hemel liepen de bezoekersaantallen tijdens de Zegvelderie aardig op. Het anders zo rustige dorp beleefde zaterdag de drukste dag van het jaar: de Zegvelderie.
En met die mooie weersomstandigheden is het evenement niet jaarlijks gezegend. De voorbije edities hebben een rijke traditie van regen. 
De activiteit van de Culturele Stichting Zegveld (CSZ) is al sinds jaar en dag niet 'zomaar' een leuke braderie. De organisatie slaagt er jaarlijks in om tal van randactiviteiten neer te zetten en daarmee nog meer publiek naar Zegveld te halen. Maar natuurlijk blijven ook de kraampjes met allerlei waren in trek. Terwijl er druk geslenterd werd langs de koopwaar, werden de bezoekers meer dan eens verrast door muzikanten en straatartiesten. Vooral de kwakzalvers maakten veel indruk. In pogingen allerlei middeltjes te verkopen werden bezoekers zo om de tuin geleid, dat ze vaak alleen nog maar in lachen uit konden barsten. De organisatie werd tijdens het Zegveldse feest verrast door een bezoeker die echt niet was ingehuurd. „Een man uit Den Haag had spontaan het plan opgevat om kinderen te schminken," vertelt CSZ'er Jolanda van Hunnik. „Hij maakte allerlei enge wonden en bloedneuzen, het leek wel echt. Ik werd verrast door een kind met een bloedneus die echt leek. Maar er was ook een kind met een bloederige vinger naar de EHBO-post gegaan. Daar kwamen direct de ijszakjes tevoorschijn, zo echt leek het." Een kraam van de plaatselijke KVP met een 'knuffelhoek' bleek ook een succes; de kleinste bezoekers mochten hier naar hartelust konijntjes aaien. Even verderop werd het publiek getrakteerd op allerlei wetenswaardigheden bij het rijdende Boerenmelkmuseum. Het aanbod dat de belangstellenden een indruk geeft van het fenomeen boerenmelk door de jaren heen, varieert van melkkoelapparaten tot aan uierdoekjes en bespanbeugels. De eigenaar van het mobiele museum blijkt bovendien een groot kenner te zijn, zo blijkt uit de gesprekken die hij voert met boeren uit de regio. Vol enthousiasme legt hij uit hoe alles 'in vroegere tijden' werd geregeld. De ruimte achter de Milandhof is weggelegd voor het Speed & Powerplein. Organisator Wout Verweij heeft het zichtbaar naar zijn zin. „De bokkenkar is een grote attractie, die kinderen vinden het prachtig om een rondje in het karretje te maken. Maar ook het Belgische trekpaard krijgt voldoende aandacht hoor, al die kinderen willen wel een ritje maken," aldus Verweij. Terwijl hij naar het enorme paard van zo'n duizend kilo schoon aan de haakwijst, begint het dier te draven. Het grasveld trilt onder de voeten wanneer het grote paard in de buurt komt. Maar ook hetb 'echte werk' op het plein mocht rekenen op veel publiek; de raceauto's werden uitvoerig bekeken, net als alle klassieke DAF vrachtwagens die voor de gelegenheid netjes waren opgesteld. „Volgend jaar moeten we wat meer snelheid terugkrijgen bij deze activiteit, maar we hebben er door de nieuwbouw simpelweg te weinig ruimte voor." Verweij wijst naar de het gebouw waaraan volop gebouwd wordt en dat het plein drastisch heeft verkleind. „Races houden met dragstars lijkt ons wel wat, dus we gaan daar een straat voor opzoeken. Hier is het veel te klein."
Babypoppen
In de Milandhof zelf kunnen gasten niet alleen wat eten en drinken, maar ook de kinderrommelmarkt en & hobby- en creativiteitsmarkt bezoeken. De kramen vol met doe-het-zelf spullen zorgen voor flink wat belangstelling. Kaarten, houten speelgoed en andere met de hand gefabriceerde kunstwerkjes trekken de aandacht., van vooral de vrouwelijke bezoekers. Een stand steekt met kop en schouders boven de rest van het aanbod uit; die van poppenmaakster Joukje Leemburg uit Beetgum. Wie niet te goed kijkt, zou denken dat de kraam vol met echte baby's ligt. De poppen zijn zo goed nagemaakt, dat zelfs kenmerkende rode vlekjes op de wangetjes niet ontbreken. ,Vaak denken mensen dat het echte baby's zijn," vertelt de poppenmaakster. Het meest bijzondere exemplaar, een baby met down syndroom, is zo juist verkocht. ,Een vrouw zag de pop en was er helemaal weg van. Ze is nu geld pinnen."
Kloppers
Het team van de Lichtaartse Kloppers gaf gedurende de dag enkele shows waarbij het publiek werd meegevoerd naar vroegere tijden. ,Dat kloppen gebeurde in verschillende ritmes," laat de spreker in Belgisch accent weten. ,Het walsritme ken iedereen wel, luister maar." De kloppers, tien in totaal, slaan er flink op los. Het ritme wordt ten gehore gebracht en er zou een dansje gemaakt kunnen worden. Maar ook laten de kloppers tijdens het dorsen de vierslag horen, dat verdacht veel lijkt op een galopperend paard.
Knock Outshow
De Knock Outshow kreeg zo'n 150 deelne-mers tijdens de zomerse zaterdag. Uiteindelijk was het de 8-jarige Tessa de Kruijf die er met de eerste prijs vandoor ging. Joke van der Laan uit Katwijk, voorheen woonachtig in Zegveld, won de eerste prijs van de CSZ-verloting, een breedbeeldtelevisie. De linedanceshow van Kamerikse dansers kon op veel publiek rekenen, net als de kindervoorstellingen. „Het was erg succesvol," zo luidt na afloop de conclusie van de organisatie. „Alleen willen we volgend jaar iets meer spektakel bieden." Voor wie nog niet genoeg te zien had op de Zegvelderie, was er ook nog de manifestatie 'Dorpskunst' te bewonderen. In het kader van het 25-jarig jubileum van de CSZ werd een wedstrijd uitgeschreven. Tien creatievelingen gaven gehoor aan de oproep en maakten een object. De jury koos uiteindelijk twee winnaars; een koe van stro van de familie Kastelein (Hoofdweg 40) en een vrouw gemaakt van wilgentenen van de familie Verbree (Hoofdweg 20).

Jubileumeditie Zegvelderie

Het kon afgelopen zaterdag niemand ontgaan zijn, de Culturele Stichting Zegveld vierde haar 25-jarige bestaan. Net zolang wordt ook de jaarlijkse Zegvelderie gehouden: een groots opgezette braderie waar mensen van heinde en ver op afkomen. Dat bleek wel toen de hoofdprijs van de loterij werd uitgereikt aan een inwoonster van Katwijk. Zij was één van de vijftienduizend bezoekers die op deze zonovergoten dag Zegveld aandeed.
Ook de attracties kwamen veelal van ver. Zo was Marjolein van de frettenopvang helemaal uit Friesland gekomen. Zij maakte deel uit van een groepje van drie personen die van alles konden vertellen over deze roofdiertjes. Terwijl er circa twintig van deze lange, slanke beestjes op en over elkaar klommen vertelde zij het publiek dat dit leuke huisdiertjes zijn, maar dat je er niet onbezonnen aan moet beginnen. "Het zijn eigenlijk net speelse katten", aldus de jonge vrouw. "Ze zullen niet, zoals knaagdieren, je snoeren doorbijten, maar ze graven wel in je plantenbakken. Ook zijn ze bijzonder actief in de vier tot zes uur dat ze per dag wakker zijn. Ze verwachten op dat moment de volle aandacht van hun baasje. Daarbij opgeteld dat deze sociale dieren graag in een groepje leven, maakt dat dit geen eenvoudige huisgenoten zijn. Ze zien er dan wel snoezig uit, maar er komen natuurlijk niet voor niets elk jaar tweehonderd afgedankte fretten in de opvang terecht!" 
Meer gangbare huisdieren waren te vinden bij de Klein Veeteelt, gewoon uit Zegveld. Deze vereniging voor pluimvee en knaagdieren maakt elk jaar een zithoekje waar kinderen even lekker kunnen knuffelen met cavia's en konijnen. Oorspronkelijk was dit kraampje direct naast de fretten gepland, maar gelukkig had men op tijd door dat Nijntje en zijn soortgenootjes onrustig werden van de roofdiertjes. Ook de broedmachine met daarin vijf eitjes van de Wijandotte-kip kon maar beter uit de buurt gehouden worden, want laten ééndagskuikens nou net het lievelingsmaaltje van fretten zijn! Drie kleine, natte donsjes hadden zich 's morgens al een weg gebaand uit hun ei. Een vierde was druk bezig om een opening te maken in de schaal, hierbij van buitenaf geholpen door de drie anderen. Uiteindelijk is het hem gelukt. Aan het einde van de dag zou blijken dat het vijfde eitje nooit uit zal komen; de bewoner had de strijd opgegeven. De egelopvang en de stand voor opvang van oude katten, was zonder levende have gekomen.
Van een heel andere orde waren de diverse tentoonstellingen, zoals die van raceauto's, oude DAF trucks en het melkmuseum. Ook was er een plaatsje ingeruimd voor kaasboerderij De Groot, die vorig jaar nog een trofee won voor de beste kaas. Een optreden van de Lichtaartse Kloppers deed denken aan een dagje Archeon. Dit groepje van circa tien mannen in boerenkostuum dorsten rogge met veel gevoel voor ritme. Het overgebleven stro werd in de Milandhof door vijf meegereisde dames in folkloristische kledij verwerkt tot allerlei hebbedingetjes. Sowieso was er opvallend veel klederdracht te zien, onder andere bij het wolspinnen, het rondbreien en het glas bewerken. Een andere aandachtstrekker was het petje met de tekst "Ik ben een vrijwilliger", dat een medewerker van de dierenambulance op had. Hiermee onderstreepte hij zijn oproep voor extra vrijwilligers ten behoeve van het dierenasiel en de ambulance. 
Ondanks de stijgende temperatuur deden de kramen met oliebollen, patat, hamburgers en saté goede zaken. Met de zon hoog aan de hemel was er een nog een optreden van country linedancers uit Kamerik. Een aantal van hen had zich pas op het allerlaatste moment voor het optreden omgekleed tot zwarte cowboys, met polslange mouwen, dichte laarzen en lange broekspijpen. Het bleek voor hen moeilijk om te stralen, met die warme uitrusting aan. Dit lukte beter bij de toegift, uitgevoerd op de welbekende Kabouterdans, toen ook het publiek loskwam.
De traditionele finale van de Zegvelderie is altijd de Knock-out show. Aan deze afvalrace met kennis- en behendigheidsvragen deden ook nu jong en oud mee. De antwoorden op de eerste paar vragen waren nog wel te gokken. De laatste vier overgebleven kandidaten kregen het moeilijker. Zij moesten hun kunnen laten zien bij het darten en het touwtjespringen. De verrassende winnaar van de hoofdprijs, een kleurentelevisie, was de nog maar 9-jarige Tessa. Toen haar ouders de grote doos aanpakten, ontlokte dit bij een jongetje uit het publiek de reactie: "Als die vader en moeder maar niet die TV inpikken, want dat zou oneerlijk zijn!"